birgün gece uyurken uyandım yanımdaydı ama derin uykudaydi dolunayin parlak ışığı suratını aydınlatmisti bir anda ama bir anda yani gözyaşlarım istemsizce akmaya başladı o kadar üzülmüştüm ki mutlu olmamın hic bir anlami yoktu çünkü birgun gidecekti sartlar ne olursa olsun biliyordum gideceğini o an anlamıştım uyandirmadan öptüm onu kokladim o an keske imkanım olsa da kokusunu depolama şansım olsa istedim aradan sonra her güzel sey gibi bizde bittik bugün üzerinden 6 ay geçti 2 kat üzerimde oturuyor bazen kapısının önüne çıkıyorum sesini duyarım belki onun haberi olmadan diye çok özledim artık dayanacak gücümunde kalmadığını hissediyorum