'etrafıma kendi elimle bi duvar ördüm
kimse bi daha geçmesin diye
değiştim sanki içimde bişeyler öldü
istesem de dönemem geriye
hep mi ben yanlıştım bu hayatta
hep mi ben haksızdım
beni hiç gözetmediler
hep de ben üzüldüm en sonunda
hep ben ağladım
benim kadar sevmediler
şimdi bana sor bi daha gelir miyim
başka güneş altında erir miyim
çünkü hep üzüldüm en sonunda
hep ben ağladım
bana bi sor gelir miyim'
(bkz: deniz tekin)