sabah erken kalkmıştım.ablam da işe hazirlandi cikti.bikac dk sonra kapi caldi...dedim herhalde ablam bisey unuttu.bir actim ki kapiyi...ablamin elinde bir kirlangic yavrusu.yuvasi bozulmus ....biri olmus yavrunun ...bu hayatta kalmis. neyse aldik...şırıngayla besledik baktik....1 ay bizimle kaldi. bu uçmuyordu ama biz havaya attigimizda odanin icinde bir koltuktan digerine falan ucabiliyodu.birgun annem havaya atmış bunu....pencere de acik ..kacamaz nasilsa diye. bu vınnn ucmus gitmis balkon kapisindan. babam ben annem....balkonun önünü yerleri otlarin arasini vs aradik bir iki saat yok..bulamadik...o kadar almışmışız ki....oyle boyle degil uzulduk
neyse kayboldu aradan bi ay gecti ama akibetini de merak ediyoruz....kedi mi kapti kendi basina yemek yiyemez vs aklimizda hala
seker bayraminin ilk gunu...sakin geciyo..hepimiz bi odadayiz....birden babam kuş döndü dedi.oturma odasina bi gittik.bu gelmiş eve kadar girmiş. ama hepimiz o kadar mutlu olduk ki. resmen ailenin bi üyesi gibi..oyle seviyoruz....ve o zaman bi sitede yaşıyoruz bizim evi bulmasi falan ..sasirmistik baya
bi ben elime aliyorum...bi ablam ....hic kacmiyo da ....avcuma dort tane falan sığar...o kadar kucuktu....ama o küçük kirlangic yavrusunun bile kalbine girebilmişiz...bi ay sonra olsa bile bize geldi...onun kutusunu (bi ayakkabi kutusuna koyuyoduk....bi de sise kapagindan su iciriyoduk) bile atmaya kiyamamistik......o gun cok sevindik..sevdik kuşumuzu...ama sabahina ölü bulduk.....veda etmeye gelmisti sanki....avcumda kucuk bedeni hüngür hüngür ağlamıştım :(