ben ne zaman bu şarkıyı dinlesem şu anıma giderim.
mevsim yaz, yılı hatırlamıyorum. vakit akşam. ablamlar, en yakın arkadaşım, annemler ile parktayız. ablamlar az ötemizde, biz de en yakın arkadaşım ile salıncaklara oturmuşuz. yavaşça sallanarak, bu şarkıyı dinliyoruz. parkın kapısına takılıyor gözüm, eski sevgilimi ve ortak arkadaşlarımızı görüyorum. refleks ile salıncaktan atlıyorum ama neden böyle bir şey yapıyorum, bilemiyorum. ablam sesleniyor sonra. gerisi yok.
bu şarkıdan bıkmadım. ne eskiyor ne de eksiliyor. çok güzel şarkı vesselam.