12 angry men

sanat ürünlerinde can alıcı 2 altın kural var sanırım. 1- merak 2- hayal ettirebilme beceresi. bu 2 kavram üzerinden olabilecek en harikulade film bu film olabilir. bu merak ve hayal gücü ön koşulları sebebiyle okumak izlemekten daha etkileyici ve kalıcı olabiliyor zaten. i̇zlemenin okumaya nazaran çok daha edilgen bir eylem olmasının sebebi de bu. tek bir mekan vardı filmde. müthiş diyaloglar vardı filmde. ama bu heyecan verici küçük detayların yanında beni asıl keyiflendiren filmin ana konusu olarak anlatılan cinayet olayıydı. filmde gösterilmeyen bir cinayet hakkında filmin başından sonuna merakla dinledik olanları. ve film bize olayları zorla hayal ettirdi. adım adım puzzle parçalarını birleştirebilmemize "olanak" sağladı. teknolojik imkanların ne kadar da değersiz olduğunun delili gibi bir film resmen. hatta radyo tiyatrosu şeklinde yapılsa benzer etkiyi bıraktırabilirmiş gibi bir film. tüm film boyunca merakımız neredeyse hiç eksilmedi ve tüm film boyunca hayal etmekten başka çare de bırakılmadı bize. bu ikisini bu kadar iyi yedirip, kurgulayıp, uygulayabilmek. i̇şte gerçek sanat sanırım biraz da bu. filmde işlenen cinayeti izleyeniniz var mı aranızda? aynı filmi bütün imkanları elinde olan hollywood bugün çekse kesin filmin o son sahnesi bittikten sonra bir flashback yaratır ve cinayetin aslını da izlettirirdi bize. vee... bütün büyü bozulurdu. bu yönden bu kadar iyisinin bir daha yapılacağını da pek zannetmiyorum.