annem beni fazla dışarı çıkarmazdı. bu bahsi geçen çocukluk arkadaşım da mahallenin en yaramazıydı. bi gün zar zor annemden izin aldım ve onunla dışarı çıktım. o kadar uzak yerlere gittik ki ben oraları ilk kez gördüm ama o her gün disarda oldugundan ayak yolu yapmis oraları. annemler de saatlerce bizi aramışlar meğer. bizi bulduklarında annem beni eve çıkartıp cok fena dövmüştü. arkadasimi da annesi döverken kacmis bizim kapıya gelip "serap teyze bırak artık yeter" diye ağlamıştı. annem de beni bırakıp onu içeri almisti birlikte aglamistik. ne zaman çocukluk arkadasi denilse aklıma beni dayaktan kurtarması gelir. seni seviyorum koca oğlan