kirginligim, sirf annemle aran kotu diye evde yuzume bakmayisinin olusturugu bosluktan baska bir sey degil.
baska kadinla mesajlasiyor oldugunu sir gibi saklamak zorunda kalmamdi ofkemin doguşu. oysaki sen gozumde en gunahsiz kahramandin, boyle bir sey yaptigini ogrenince her gece agladim, kimse duymadi.
bana bir kez seni seviyorum dedin bir ara. odadan cikinca sevgi sozcugune sarilip agladim. anneme her bakisimda o kadinla yazistigin kelimeler geldi aklima.
sonra aramiz da duzeldi. simdi mi babalik yapasin tuttu, diye bagirdigimda anlamadin ofkemi. keske anlasaydin, ozur dileseydin. yapmadin. o icimdeki bosluk baska turlu dolmaz baba, ozrunden sonra emin ol ki omuzlarinda aglayacagim. o bosluk kara kutu gibi kaldi, simsiyah. zift karasi ici disi, ucurum. gecmisin en kirli izi, gibi. anlatmaya ne dilim varir ne zihnim ne vicdanim.