okuduğum ilk emrah serbes kitabı.bu kitaptan sonra diğer kitaplarını da okumayı düşünüyorum.
öncelikle çok samimi bir kitaptı,ki kitap okurken bu özelliğe çok dikkat ederim.bir kız olarak erkek çocuklarının hikayelerini okumaktan zevk aldım.trajikomikti.
her karekter kendine hastı,her hikayede bir çok yerin altını çizdim.
dopdoluydu,incecikti bitmesin istedim.
-
öne çıktım, "göz yaşartıcı gaz sıkmanıza gerek yok," dedim. "arkadaşlar zaten yeterince duygusal insanlar."
-
böyle de güzel alıntılarla doludur.