varoluşçuluk adına yazılmış en güzel romanlardan biri.
albert camus romanıdır.
dilimize "
mutlu ölüm" olarak çevrilmiştir. camus'la beni tanıştırdığı için minnettar olduğum kitaptır.
konusuna değinmek gerekirse;
kitapta, hayatı olağan haliyle devam ederken, birdenbire (kendi yaşamı dahil), aslında her şeye yabancı olduğunu farkeden bir adamın (mersault) yaşadıkları anlatılıyor. mersault, bir cinayet işliyor ve bir yolculuğa çıkıyor.
ana fikire değinmek gerekirse, kanımca kitabın şu sözleri gayet açıklayıcı olacaktır; "hiç kimse, yolun güçlüğünden, yorgunluktan yakınmazdı. insan her gün sevincini ele geçirmek zorundaydı."
ayrıca
patrice mersault karakterine odaklanınca camus'un hayatıyla ortak noktalarının haddinden fazla olduğunu görebilirsiniz. kitapta özellikle camus'un aşk hayatıyla ilgili ayrıntılar çok fazla. onun dışında kitap şahane sözlere ve düşünce yapısına sahip.
"kendimiz olmaya zamanımız yok. ancak mutlu olmaya zamanımız var." bu sözü bile kitabın kalitesini, varoluşçu yapısını tek başına anlatmaya yeter.