hiç unutmuyorum, küçüğüm 14 veya 15 yaş ve birisini çok seviyorum o sıra. durumumuzda iyi değil. cebimde bir lira var. tek varlığım o gün bir lira. bir şey alcam marketten. yolda giderken bı dilenci kadın görüyorum. hızlı hızlı yürüyorum oralı olmuyorum. klasik "allah razı olsun, duanızı kabul etsin" yardırıyor işte dileniyor. ben hızlı hızlı yürürken ne desin " allah sevdiğine kavuştursun. " durdum. i̇ki veya üç saniye. sonra gittim o bir lirayı verdim. umut çok garip bir şey.