hala olmak daha ayakkabılarını bile çıkarmamışken koşturarak gelen yeğeni kucaklamaktır.
canım sıkkındı bugün. çıktım evden, abimlere gittim. kapıda daha botumun fermuarlarını anca açmışken yeğenim koştu atladı kucağıma. öyle girdik eve. i̇lk defa kendi isteğiyle öptü beni ve seni çok seviyorum dedi. gözlerim doldu, çaktırmamaya çalıştım.
yemekten sonra dakikalarca eli yanağımda yüzümü izledi. âşık gibi izledi hem de. yüzümü ezberlemek istercesine. dakikalarca gülümseyerek baktım ben de ona.
ayların yorgunluğunu aldı üzerimden minik yürekli yavrum. uzun zaman sonra i̇lk defa kendimi zorlamadan gülümseyebildim.
velhasıl kelam hala olmak, küçük yüreklerde kocaman sevgiye dönüşmektir. şükürler olsun.