yaşanmaya değer olduğunu ilk kim söyledi acaba. mesela pinokyo söylemiş olsaydı bence kesin burnu uzardı.
tamam insanız, hepimiz dünya üzerindeki en aciz en aşağılık varlıklarız. hatta dünyaya yaptıklarımızdan sonra "yaratık" olduğumuzu söylemek daha doğru olur. neyse o konuya başka zaman değerlendiririz.
bizim canımızı yakacak püf noktalarımız, oyunlardaki buglar misali olan insani açıklarımız, hayatın adil olmayan yapısının iştahını kabartmamalı. ne zamanki o buglar/açıklar biri ya da birileri tarafından kullanılmaya başlansın, hayat denilen oyun daha da boka sarıyor.
kendi yörüngemizde yola her daim devam etmemiz gerekir. sonuçta doğum - yaşam - ölüm üçlüsünün en temel kuralı bu. süreç ileri akmalı.
hiçbir şey sabit kalmaz. ama insan çoğu zaman sabit kalmak, hatta çocukluğuna geri dönmek ister. ilerledikçe kaybettiği değerlerin ağırlığında ezilir.
başlarda adım atmayı kimse bilmez, sonradan öğrenir. bana kalırsa insanın attığı ilk adımlar, hayatında attığı en hevesli adımlarıdır. hani heves ettiğin herhangi bir şeyi ilk defa kullanırken aşırı heveslenirsin ya, o emsal gibi işte. sonradan adım atarken taşıdığımız şevk hayatın gerçeklerinin gün yüzüne çıkmasıyla ters orantılı olarak azalıyor.
insanın yaşadığı her acı olay gelecekte de benzer acılar yaşayacağının emaresidir. her acı sonrası insan biraz daha dağılır, biraz daha kendinden uzaklaşır. uyku düzeninden tutun, insan ilişkilerine varana kadar çoğu alışkanlığı bozulur. zamanla eski muntazam halinden eser kalmaz.
benliğini eskisi gibi yapmak için ne kadar içtima yaparsa yapsın yine de eskisi gibi olamaz. çünkü gitmiş, giden ve gidecek olan parçaları vardır. eskisi gibi olmak için artık çok geçtir, taşlar yerine oturmaz. eksik parçalar vardır ve eksiklerin sayıları günden güne çoğalacaktır.
ve en sonunda insan parça parça değil de bir bütün olarak bu dünyadan eksilecek. eksilen insanı sevenlerden de bazı parçalar eksilecek. bu döngü böyle, adem'den başlayıp israfil'den gelecek olan son sese kadar sürüp gidecek.
"hayat, çatlak bardaktaki suya benzer. içsen de tükenir içmesen de. bu yüzden hayattan tat almaya bak. çünkü yaşasan da bitecek yaşamasan da." -
neyzan tevfik -