"yani benim güzel annem
ala şafağında ülkemin yıldız uçurmak varken
oturup yıldızlar içinde kendi buruk kanımı içtim
ne garip duygu şu ölmek?
öptüğüm kızlar geliyor aklıma,
bir açıklaması vardır elbet giderken darağacına...
geride, masa üstünde boynu bükük
kaldı kağıt kalem.
bağışla beni güzel annem
oğul tadında bir mektup yazamadım diye kızma bana.
elleri değsin istemedim
gözleri değsin istemedim
ağlayıp kokluyacaktın
belki bir ömür taşıyacaktın koynunda.
yaşamak ağrısı asıldı boynuma, oysa türkü tadında yaşamak isterdim...
ölmek ne garip şey anne!"