ben oldum. ama kendime şair diyemem. bir adama şiir yazdım mı,evet. keşke yazmasaydım. şiir herkese yazılmamalı. zaten bir tek o adam'a yazdım. ama yine de pişmanım. bir gün okula şairler geldi. hepimiz salondayız. şiir yazan var mı gibisinden bir şey soruldu. çıktım sahneye. bir kaç arkadaş daha çıktı. garipten daha çok heyecanlı bir duyguydu. çoğunluğun önünde kendi yazdığım şiiri okuyacaktım. okudum mu, evet. sonra ne oldu biliyor musunuz? şairlerden imzalı kitap kazandım. şiir yazmanın bana tek getirisi bu oldu. velhasıl, kalemim kırılsaydı da yazmasaydım.pişmanım. diyorum ya şiir herkese yazılmaz. ama o artık herkesten biri.
edit: imla.