dün gece tekrar izledim. acayip akıcı bir film. sıcak ve içten. olay kurgusu çoğu yerde biraz sırıtsa da kendini izletiyor.
cem yılmaz'ın bitirim halleri ve
mazhar alanson'un sade oyunculuğu ise güzel.
ceyda düvenci ise filmde olmasa da olurmuş.
filmde beni en çok rahatsız eden şey mafyanın elinden küt diye kurtulmaları oldu. orası biraz daha uzatılabilirmiş. yine de güzel. soundtrack'i ise şahane.
(bkz: ne bileyim ben)
yönetmen
ömer vargı.