geceye bir acaba bırak

abdurrahim karakoç tüm acabaları dizdiği şiirini usulca buraya bırakıyorum . uyuyan göllere ay ışığında sevginin resmini çizsem kim anlar? tomurcuk ayrılıp, gül açtığında yağmurun saçını çözsem kim anlar? bir mekân kaplamış ne varsa nerde kendi ötesini saklar her perde sonsuzluğun sona erdiği yerde huduttan bir kulaç kazsam kim anlar? aşk kömür beyazı, kin süt karası eklenir yarama her dost yarası et oldum bıçakla kemik arası cellâtla ahtımı bozsam kim anlar? doğumda yalan var, ölümde gerçek bir şeyler anlatır balık, kuş, çiçek kırık gönülleri toplayıp tek tek toplayıp göğsüme dizsem kim anlar? gün geldi zamanı gömdüm kabire dağ oldu aklımın verdiği fire bağlasam telaşı çelik zincire sabrın derisini yüzsem kim anlar? i̇çte deprem olur dışın düğümü i̇hlâssız çözülmez işin düğümü aklımdan geçeni, düşündüğümü okusam kim dinler, yazsam kim anlar?