günlerden pazar. yanıma tikli biri oturdu (kötü anlamda demiyorum.). sürekli üflüyor, ayaklarını yere vuruyor, elindeki poşeti sürekli kaldırıp indiriyor. yani yerinde duramıyor. bunlar yaptıkları hareketler, bi de bu hareketleri biz rahatsızlanmayalım diye saklama şekli var. yani şöyle ki; ayaklarını yere vururken öksürüyor, üflerken konuşmaya çalışıyor. ben de bunu anladığım için gülümsüyorum ama adam görmüyor, bilmiyor tabi. önümüzdeki kız da yanındaki arkadaşına bir şeyler söylüyor, deli falan diyor net duyuluyor yani. arkasına dönüp adama bakıyor, hareketlerine bakıyor, arkadaşına söylüyor.. yazık be. adamın tiki var belli de senin ona deli demen, yani diyecek bi şey bulamıyorum. i̇çim acıdı onu diyince..