yapmaktan korkan ama yapanların bileceği hareketlerdir. bundan 3 4 yıl önce sabiha gökçende bir kızla tanısmıstım kendisi de trabzonda okuyormuş. valizi ağırdı ve taşıması için yardım edebileceğimi söylemistim. gercekten hicbir yavşama niyetim yoktu. zaten ben öyle anlar diye susmayı tercih etmistim. ama o susmamıştı. nerde ne okuyosun falan biraz muhabbet etmistik. uçağa bindikten sonra o'nu koltuğuna kadar götürdüm ve o kalabalığın icinde en ön tarafa gitmiştim. uçak trabzona varmak üzereydi yani alçalıyorduk ama baya alçalıyorduk. gidip yanına konusmak istedim ama cesaret edemiyordum. derken bir anda kendimi koridorda buldum ve arkaya dogru yuruyordum. tam ucagin ortasinda ruhum koltuktan kalkip bana yetisti. yani suursuzca yerimden kalkmışım. ucakta alcalirken nasil yürüdüğümü hatırlamıyorum. gittim yanına ve biraz daha muhabbet ettik. ama devamında o en arkada oldugu icin benden once cikti ben daha en öne gidip cantamı alicaktım. sonra bidaha hiç görmedim. he bir de kızartma yağının kaynamasını beklemiştim. ev arkadaslarim "napiyon lan bizi havaya mı üçurcan" demişlerdi