zeki müren'in en güzel şarkılarından biri. özellikle nakaratı şahane.
tam da bu vakitte, pencereden karanlık sokağı seyrederken dinliyorum bu şarkıyı. bu öyle bir şarkı ki; insanın elinden çocuk misali tutuyor, geçmişe götürüp yavaş yavaş dolaştırıyor. tozlanmış anıların üzerine üflüyor. etraf toz duman, anılar da yıkık dökük olsa bile her şeye rağmen mazinin güzelliğini insana sunuyor. içi burkulmuş vaziyette ve en durgun hallerinden birinde düşünüyor insan, yaşadıklarını, yaşayamadıklarını.
geçmiş acıdır. insanlar, geçmişlerini değil, acılarını unutmamalı.
seni sordum yıldızlara
"İsmini hep anar oldum.
Hiç dinmeyen acı duydum.
Gidişinle harap oldum.
Neden benden kaçıverdin?"