şimdiye kadar
erken kaybedenler,
tutunamayanlar ve
kinyas ve kayra kitaplarıyla giriş yaptığım küfür, cinsellik ve şiddetin bolca bulunduğu edebiyat türü. fark ettim ki insan ne kadar kirli çamaşırlarını ortaya dökerse o kadar samimileşiyor, o kadar içimizden biri oluyor. bu yönden yeraltı edebiyatı çok yakın hissettiriyor kendine adamı.
en garip olan şeyse zamanında klasizm gibi akımlarda mükemmeliyetçilik fikri güdülürken şimdi tam tersi kusurları tüm çıplaklığıyla göstermek rağbet görüyor. sebepsizce hayret ediyorum.