bir
ümit yaşar oğuzcan şiiri.
şimdi bir an dönerek gerilere, hani
bir zamanlar beni ölesiye yaşatan
ellerimi bırakıp, sevecen ellerini
çevremi sımsıcak bir sevgiyle kuşatan
seni arıyorum.
bir deniz hıçkırıyor ta içimde, dinle
giderek yalçın kayalar, kumlar eriyor
şimdi başbaşayım bir kıyıda kendimle
ve bende var ettiğin o ben, can veriyor
seni arıyorum.
gülerdin bir zamanlar güneş batmazdı
baştanbaşa bir gül bahçesiydi ortalık
renkler ya mavi, ya pembe, ya beyazdı
oysa şimdi ne yana baksam karanlık
seni arıyorum.
varsın ama yoksun. yanımdasın, değilsin
gözlerim boşuna deliyor geceleri
tek seni bir kez daha görebilmek için
daldırıp ellerimi benden içeri
seni arıyorum.
ellerim içimde bir kan gölüne batıyor
bağırıyorum kimseler duymuyor sesimi
dişlerim hırsla dudaklarımı kanatıyor
ve senden uzakta verirken son nefesimi
seni arıyorum.
bu son aldanışım, son yıkılışım olacak
gelsen de boş artık gelmesen de, ben yokum
yine de son bir ümit kırıntısıyla, bak
o, her şeyi yitirdiğim anda bulduğum
seni arıyorum.