1 nisan 2012, d. o. anısına..
oldum olası sevmezdim 1 nisanları, 2012 yılında daha da çok nefret ettim. hatta ölmek istedim o gün, ciddi manada düşündüm bunu. o sene ygs 1 nisana denk gelmişti, şaka gibi değil mi?
ama asıl problem sınav değildi, hem sınav dediğin nedir ki? alt tarafı bu sikko düzenin, öğrencileri yarış atına dönüştürme aracı sadece. ama bazıları için öyle değilmiş, hayat demekmiş işte.. hem de o bazıları bazen en yakınlarınız bile olabiliyormuş.
ben o gün sadece bir arkadaşımı değil, dostumu, sırdaşımı, kardeşimi kaybettim bu sınav yüzünden. o güzel kalbi dayanamamış sınav stressine, bütün yıl çalıştığı sınava giremeden yumdu gözlerini ebediyete.. çok mu önemliydi be, senden önemli miydi bu soktuğumun sınavı.
i̇lk öğrendiğim zamanı hatırlıyorum, sınavdan çıkıp eve gelmiştim. yatağıma uzanmış, telefondan internete girmiş geziniyordum. sınav zaten bok gibi, bir de o malum haberi gördüm internette. "samsun'da 18 yaşındaki d.. o.. sınav stressine dayanamayıp kalp krizinden öldü." şaka sandım, 1 nisan dedim, inanmadım, inanamadım.
arkadaşlarımı aradım, biz de şimdi gördük şakadır herhalde dediler, kimse inanmadı.. hatta ben çok yakın bir zamana kadar inanmayı reddediyordum, her 1 nisanda çıkıp gelmeni bekledim, gelmedin.
senden sonra hiç sevemedim ben 1 nisanları, hiç gülemedim bugün. biliyorum, burda olsan kızardın bana, her şeye inat gül derdin ama yapamadım..
allah mekanını cennet eylesin canım kardeşim.
seni çok özledim.