bana nimet verdiği için şükrediyorum, sevdiklerim hayatta olduğu için şükrediyorum, onu verdiği için şükrediyorum, şuna sahip olduğum için şükrediyorum.
e ya bunların tersi olsaydı? isyan. hatta şöyle "allahım yine de şükür sen iyisini bilirsin ama niye böyle oldu?" halleri. ikiyüzlülük gibi geliyor bana çoğu zaman bu durum.