kedimi çok kucukken barinaktan almistim. kopeklerin arasindan ve onu tekmeleyen insanlardan kurtarmişlar.
sans eseri denk geldim,sahiplendim. annesini hic gormemiş belli. en kucuk zorluktan bile nasil kurtulacağini bilmiyor.disari cikariyorum arada sürünerek yuruyor korkudan.
simdi ise baya büyüdü sözlük kendisi.
ama hala geceleri ışığı kapatip yattigimda,mirildanarak gelir ben battaniyeyi acarim dolanir ve tam kolumun ustune yatip kafasini bonuma sıkıştirir bende ustunu orterim.sarilip uyuruz.(kopeklerden kurtuldugu icin cok agresiftir ve sevdirmez kesinlikle)ama geceleri o bile sarilacak birini ariyor.insan hayvan farketmez,sevin sefkatli olun.
her zaman sarilarak uyumamiza ragmen sabahlari ısırarak uyandirir gerizekali,ama yine de kizmam,hayvan da olsa bu hayati o seçmedi.