sevgili kardeşimiz,
birbiri ardına düştü cemreler. bahar geliyor. önce hava ısındı, sonra toprak, sonra su.
buzlar eriyor dağ başlarında. kırlarda her biri diğerinden sarı, masmavi, kıpkırmızı çiçekler açıyor.
kuş cıvıltılarına karışan çocuk sesleriyle güne merhaba diyor hayat.
yıllardan bu yana kapkara bir cendere gibi ufkun önünü kapatmış karanlık, o "zulmet-i beyza" dağılıyor. çağıldayarak akan suyun sesi duyuluyor uzaktan.
yukarlarda, dinmeyen yağmurlar ülkesinin koyakladında her yaştan ve her renkten binlerce
'küçük kara balık' binlerce derecikle birlikte aşağıya, denizlere doğru akıyor.
"ışık! daha çok ışık! daha çok aydınlık istiyoruz."
"iş, aş, adalet!" diyenlerin sesleri, hak arayışındaki işçilerin, emekçilerin sesleri,
"hür doğdum hür yaşarım, sana ne" diyen kadınların sesleri, cümle yoksulun,
"kula kulluk etmeyiz" diyenlerin sesleri artık daha çok duyuluyor.
başka bir ülke başka bir dünya mümkün, biliyoruz. şairin dediği gibi bir
"memleket" istiyoruz.
"ne zengin fakir, ne sen ben farkı, kış günü herkesin evi barkı" olsun istiyoruz.
"bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine" yaşamak istiyoruz.
bütün yasakları yasaklayacak
'o tek sözcük' buluşturacak bizi yeniden biliyoruz.
son bir cemre var gönüllere düşmesini beklediğimiz. bizi kötülüklerden arındıracak, bizi öteye, bir başka mümkünün, bir başka baharın kıyısına taşıyacak son bir cemre.
o tek sözcükle,
'hayır' demekle başlayacak yeniden herşey, buna inanıyoruz.
bu bir çağrı, bu bir davet, bu bir hakikat:
"güzel günler göreceğiz" sevgili kardeşimiz, güneşli günler.
"motorları maviliklere süreceğiz", hayır'lı ışıklı maviliklere.
birleşik haziran hareketi derneği
saygılarımızla.