şahane film. dün gece tekrar izledim. nedendir bilmem, dün gece izlediğimde beynimde sadece ve sadece bizim ülkemizin son 4-5 yılı canlandı. ciddi ciddi bizim ülkenin durumunu izler gibi izledim filmi.
yasaklar, medya baskısı, yolsuzluk, adam kayırma, kadrolaşma...
vendetta'nın kusursuz düşünceleri acayip mest ediyor insanı ama bu devirde böyle bir şeyin imkan dahilinde olmayacağını hepimiz biliyoruz. repliklerin bir çoğu efsane de benim en sevdiğim kısım şudur;
***
"sana hiç dokunmasam, öpmesem, bilmesem hatta tanımasam bile seni seviyorum.."
***
böyle bir repliğin geçtiği şahane bir film bu. düşüncelere kurşun işlemeyeceğini bağıran, korkuları olmadığı için tamamen özgür olanların, özgürlük filmi. bir filmden daha öte bir film. izlenildiği zaman ister-istemez ciddiye alınanlardan. ciddiye alınıp da imrenilenlerden.
hep böyle filmler olsun, romanlar... bizler de cesaretsiz ve erdemsiz hayatlarımızla yüzleşelim..
kendi varlığına bilinçli bir son verişle, sonsuz bir düşünceyi fitilleyen çalışma bu. bir maskenin ardında bir yüzden ziyade bir düşüncenin yattığı!! tek bir harfi zihne kazıyan;
"
v."