çok sevdiğim bir türküdür.
hele de
"mevla'm ayrılık vermesin gökte uçan kuşa leylam"
sözünün inceliğine güzelliğine diyecek söz bulamıyorum.
her türkünün bir hikayesi vardır denir.
neşet ertaş'ta bu türküsünü çok severek evlenip ayrıldığı leyla'sı için yazıyor.
ayrıldıktan sonra 'cahildim dünyanın rengine kandim' ve 'neredesin sen' türkülerini de leyla için yazdığı söyleniyor.
aslında türküler için yazmak değil, yakmak kullanılır. bir acı, bir yaşanmışlık üzerine yapıldığını için. zaten insana bu dizeleri de normal bir ruh haleti yazdiramaz sanıyorum.
yoğun bir acıyla dökülüyor o dizeler kalemden, galiba bu yüzden de şarkılar yazılıp, türküler yakılıyor.
ve yakıldığı gibi dinleyeni de yakıyor.