asosyalliğin dibine vurmak

şimdi farkettim de aq, az önce sınavdan çıktım, diğer çoğu arkadaşım bi yerlere bi şeyler içmeye gitti ben atladım metrobuse eve gidiyorum. çağırdılar bir iki gitmedim. sessiz bi insanım da. son zamanlar biraz bozdum sessizliğimi, whatsapp grupları var oraya bişeyler yazıyorum sikleyen yok aq. sessiz olmam ses çıkarmamdan daha iyi gibi geliyor. millet gidiyor takılıyor bi yerlerde ben evde bilgisayar başında oyun oynuyorum aq. hatta ne kadar gereksiz aktivite varsa onu yapıyorum. hayır onların aktiviteleri de pek gerekli değil ama birbirlerini tanıyorlar kaynaşıyorlar falan. e sonra biriyle yakınlaşıyorsun, hoşlanıyorsun falan belki ya da arkadaşlık.. ama istenmediğini hissettiğin oluyor falan o çok kötü. biri bana iki kelime etse mutlu olurum ama sustuklarında bende gündüzün ortasında karanlığa boğuluyorum aq. neyse düzensizce ve saçma sapan bi şekilde an ve an aklımdan geçenleri yazdım. dönüp bi daha okusam ben bile anlamam. neyse boşuna okuyup vaktinizi tüketmeyin, sonra günahı benim boynuma olmasın. okumadığız için teşekkürler. tavsiye dinlemeniz iyi.