geçen sene yaz aylarından birinde, bi gece vakti
kocaeli'den
izmir'e bir şehirlerarası otobüs firmasıyla seyahat ediyorum. izmir'de de benim eski manita vardı onla görüşecektim, bu sebeptendir ki moralim yüksek değildi, böyle buruk bi havada, üzgün müzikler eşliğinde gözüm camdan dışarı hayatı sorgulayarak gidiyorum. yolun yarısından fazlası geçmiş, benim uykum ufaktan gelmiş, gözler yarı açık yarı kapalı. şoför yavaşladı ve sağa çekti, polis ışıkları sardı çevremizi. birden elinde otomatik tüfek bulunan bir arkadaş otobüse daldı bağıra bağıra kimse bir yere kıpırdamasın tarzında uyarılar yapıyor ve kimlik topluyor. tek başımaydım açıkçası irkilmedim değil ama o dönemler ülkede çok terör saldırısı olduğu için kontrollerin arttırılmış olması da hoşuma gitti. bi 5 dakika sonra öğrendik ki, yaklaşık 5 saattir bir bomba ve bir terörist ile birlikte seyahat ediyormuşuz. ilk defa kendimi öyle endişeli hissetmiştim sözlük.