kalabalıkları sevmeyen, insan içine çıkmaktan hoşlanmayan; insanlardan kaçan kimse. dilimize farsçadan geçmiştir. insan manasına gelen mert ile kaçma manasına gelen güriz sözcüklerinden oluşan bir bileşik kelimedir.
alıntı:
(bkz: lügat 365)
bu kelime resmen beni anlatıyor. harfi harfine.
bir keresinde arkadaşımın teyzesine yemeğe gitmiştik kedisi vardı onunda. hiç kimsenin yanına yaklaşmazmış asla. arkadaşım da bunu duyunca 'aynı saudade gibi. insanlardan kaçan.' demişti. doğru valla. yemeğimi, suyumu, cipsimi, çikolatamı versinler asla çıkıp kimseyle muhattap olmam.
gözünü seveyim asosyalliğin.