ulan benim bu. 1. veya 2. sınıftayım tam hatırlamıyorum. malum andımız okunmadan okula giremiyoruz o zamanlar. nasıl sıkışmışım koşa koşa kapıya gittim amk hocalarına çişim var diyorum yok tut biraz diyolar almadı beni götler içeri. bende canım burnumda geçtim sıraya andımız okundu sırayla okula giriyoruz o kadar tutmuşum ulan tam biz giriyoruz okula allahım bir rahatlama geldi ömrü hayatımda o kadar mutlu ve bir o kadar utanç içinde kaldığımı hatırlamıyorum. neyse paçadan akıyo sidik tabi küçücük çocuğum ama o akıl ettim çaktırmamam lazım diye kendimi arkadaşlarıma saklaya saklaya girdim sınıfa ama rahat değilim hoca çaktı aldı götürdü beni tuvalete bitane de pantolon buldu giydirdi aldı sınıfa götürdü. annemi de aramış geldi aldı beni. o zaman çocuğuz tabi bikaç kişi dışında kimse çakmadı allahtan. yine de utançtan ertesi sabah hastayım öldüm bittim diye okula gitmekten kaçmıştım. çocukluğumun travması olmuştu. bi boka da yaramadı tıp falan kazanamadım ajajshsıajak