bizim memleketimizde cami'nin yanında küçük bir çocuk duruyordu. yaşı da maksimum 4 tür. kışın ortasında yazlık terlik giyinmişti. hava da cok soğuktu. yanına yaklaştım,adın ne senin dedim,cevap vermedi. çok utangaçtı.önünde baskül vardı;gelen geçen tartılıp para veriyordu. sadece 2 sn durdum ve bu acımasızlık nasıl olur diye düşündüm. çocuğun yanına eğildim. gel sana ayakkabı alalım dedim gelmedi. benim dilimi anlamıyordu. verdiğim parayı da almadı zaten. çarşıya gidip ayakkabı aldım. gözümün önünde çöpe attı. içim daha önce hiç bu kadar parçalanmamıştı. küçücük çocuğun hareketleri çok sarsmıştı benı. kendime gelemedim. ertesi gün gittiğimde orda yoktu.