ben kendiminkini sunayım,
ben yaşamak için illa bir sevgiliye ihtiyacım olduğunu düşünmüyorum, kendimle mutluyum, dostlarım var ve şimdilik bunlar benim için kafi.
ha tabi hiç olmasın demiyorum ben aşk'a inanıyorum. bana kalırsa aşk insanın karşısına bir kez ya çıkar ya çıkmaz. milyarlarca insan arasında benimle aynı zihniyete, fikirlere benzer biri olduğuna inanıyorum, inanmak istiyorum.
ben bu sevgili olayını birileri ile zaman geçirmek, sevgilim var demek ya da sahiplenilme hissini tadmak için yaşamak istemiyorum. ben tam anlamıyla ruh eşimi bulacağım ana odaklanıp, ona heves ediyorum.
ha belki hiç bulmam, olsun. insan sevmek istedikten sonra bir dostu da bir kediyi de hanımeli çiçeklerini de sevebilir.
teşekkürler.