gözlerin üstüme eğilince yüreğim taşabilir
sesinle batık aşklar çekilir kıyılarıma
ne bahçesi kalır gecenin ne suların feneri
dağlar küsebilir bize denizler terk edebilir
sonumu yitiririm senin karanlık ormanında
gözlerindeki telaş kimin bakışlarını dindirebilir
gözlerin kimsenin bakmadığı bir çocuk gibi
ıssız ve öyle kırılmış ki hiç susmayabilir
gün gelir kötü bir şiir bile dokunur insana
çünkü bazı sözcükler anılardan da kederlidir
bu şiir kederlidir çünkü gözlerin kederlidir
bu şiir kederlidir çünkü… ağlama şimdi
gözlerin gözyaşlarından da kederlidir!