-şimdi söyle bakayım kâmran, gülbeşekeri beğendin mi?
-beğendim.
-sevdin mi?
-sevdim.
-bir daha söyle.
-sevdim.
-öyle değil, kâmran, "ben gülbeşekeri sevdim" de.
kamran bu çocukça ısrarı anlamayarak gülüyordu.
-ben gülbeşekeri sevdim.
-bir kere daha kâmran, "ben gülbeşekeri çok seviyorum" de.
-ben gülbeşekeri çok seviyorum senin istediğin kadar çok seviyorum.
feride bir çocuk sevinciyle ellerini çırptı,fakat dudakları gülerken gözlerinden yaşlar geliyordu.
reşat nuri güntekin - çalikuşu