dedim ki bakın beyler, liseden bi arkadaşımın kırıkkale'de tiyatro gösterisi varmış. ilk defa tiyatroda oynayacakmis. ben gelirim dedim ve gideceğim. biletleri 3 kişilik ayarlayım mı ? olur kesin geliriz , hatta benim arabayla gideriz , uzun zamandır yola çıkmıyorduk zaten süper olur nidaları eşliğinde 3 ,sonradan arabası olan arkadaşın kardeşinin de geleceği haberiyle 4 kişilik yer ayirttim arkadaşımı arayıp. çocuk nasıl mutlu nasıl heyecanlı. bir de başında bana dedi ki "kanka gelemezsen sorun yok,ama gelirim diyip gelmezsen üzülürüm.".buraya kadar her şey normal.
dün arabalı arkadaştan dandik bi yalan duyuyorum "bizimkilerden para alamadım gelemiycez biz.". biliyorum ki külliyen yalan. hem parası var, hem de bi kız o gün buluşalım dese bin lira bile bulabilir. neyse ona eyvallah çektim.
diğer arkadaş whatsapptan yazıyor.
-kanka babaannemi hastaneye goturecekmisim yarın yetişemem belki(belki değil kesin o da neyse).
+işinin olduğunu söylesene olum amcan götürsün ?
- olmaz kanka şimdi amcamla araba konusunda aram açılmasın(er kişi ehliyeti yeni almıştır ve acemiligini amcasının eski külüstüründe atmaya niyetlidir).
+ iyi de o konuda zaten sizin aranız açık ki. adam arabayı vermiyor ki sana ( ehliyeti alıp arabayı istemesine rağmen hiçbir istek olumlu karşılık bulmamıştır. yalan böylesine acizdir.)
o "belki"ye ümit bağlanır. kişi çıkış saatine kadar beklenir , aranır , "yetişebilecek gibi misin ?" denir , "hayır" cevabı alınır ve su cümleyi duyar : "tamam o zaman akşam sey yapariz.".
????
ne yaparız kardeşim acaba ? yalandan bi savuşturma çabası daha. ah bir özür dilemek ne kadar zor. gerçi dileseler de yumuşayacagimi hiç mi hiç sanmıyorum.
her neyse sözlük . şu an yoldayım ve 4 kişi planladigimiz yolculuğa tek başıma , ankara'nın yağmurlu havasında , fatih köprüsü altından geçen dandik kırıkkale minibüsleriyle yapacağım. herkes kendine yakışanı yapar diyorum sözlük.
iyi günler diliyorum tüm ekilenlere..