bir oğlan çocuğunun hayatın acımasızlığını tatmasına neden olan olaydır. çoğu için hayatındaki ilk dışlanmadır.
bildiğiniz üzere internet kafelere girebilmek için 12 yaş şartı vardır.
genç kardeşimiz bayramda akraba eli yalayarak topladığı parasını ezmek için doğruca internet kafeye gelir.
gözlerinin içini güldüren o bilgisayar masasına gelir ve dönen sandalyeye oturup bilgisayarı açar. sonra kalkıp ana masaya gelir ve "kafeci abi masa yedi beşşüzlük" der.
çocuğumuzun minnaklığını gören kafeci abi ise yaşını sorduktan sonra çocuğu dışarı alır. çocuk ise mağlup olmuş ev sahibi takım taraftarı gibi boynu bükük şekilde oradan uzaklaşır.
bu çocuğumuz hayatın sillesini o zaman yer ve kinlenerek büyüyeceği anı beklemeye başlar. (internet kafelerde fareyi masaya vura vura oynayan tayfa bu çocuklardan oluşur. çaktırmadan kafeye verebileceği en kolay zarar budur.)
kafeci abiye
yaşar usta repliğiyle karşılık vermeye kalksa "vereceğin beşşüz bin lira, ben ceza yesem onun kaç yüz katı para ödeyeceğim" cevabını alacaktır. hayatın acımasızlığı karşısında isyan bile edememektedir.
bunun neticesinde
(bkz: göğe bakıp beni değiştir işareti yapmak) eylemini gerçekleştirmekten başka çaresi yoktur.