hasan hüseyin korkmazgil

ağustos şiiri harikuladedir. yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek beterin beteri var diyenlere inanmıyorum hep böyle havalar besler fırtınaları korkarım bu mavi ışık çabuk sönecek duymazdım durgun suların bezgin türkülerini alışmak ölümün bir başka adıymış bilmezdim bir yangın sonu yorgunluğu yakıyor avuçlarımı bir rüzgar kulaklarımdan hiç eksilmiyor esirgenmiş bir dünyada müthiş yalnızım geri dönsen bile ben artık o ben olmayacağım yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek... ben mısralarımı kerpiç gecelerinden çekmişim beş numara lamba kaderi var mısralarımda benim deli çizgi gözlerimi kör etmiş, kör etmiş, kör etmiş göçmüş kıtalar üstünde kuşlar dönüyor garipsi çığlık çığlığa kuşlar dönüyor evcil ve tedirgin gök mavisi bir türkü dolanmış yüreciğime selsele yolculuklar tütüyor gözlerimde, neyleyim insan demişim, kitap yüzlü insanlar demişim gidemiyorum... kaderim kaderleri demişim güzelim sen olmasan ben böyle değildim böyle uysal ve kırılmış değildi şiirlerim bir yangın sonu yorgunluğu yakıyor avuçlarımı yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek... rüzgâr gibi ağustos geçti ellerimizden meyvalar bizi bal renkli günahlara çağırıyorlar bir yanda yaşanmamış günlerin hırsı bir yanda boşa geçen gecelerin acısı malum o dramın en güzel perdesindeydik ağustos şarap olmuş, kanımıza akmıştı göçmüş kıtalar üstünde kuşlar gibiydik her gören didik didik bizi denetliyordu biz kendi derdimize düşmüştük... orda da akşamlar olacak güzelim kanlı mendil gibi ağustos akşamları şu benim çektiklerimi görmeyeceksin belki yanında başkaları olacak belki düşlerine bile girmeyeceğim gün oldu acıların şiirini yaşadım gün oldu zehir gibi yokluğunu yaşadım bana sen ne diye duyurdun yalnızlığımı ne diye gurbet gibi mısralarıma sindin dokunsan parmaklarıma tutuşacağım... yere batan şehrin tek yalnızıyım yüzyılın ağrısını anlayarak çekiyorum ekmeğime barut sinmiş bulanık özgürlükler tepmişim rahatımı, boynu bükük mutluluğumu yaşıyorsam erkekçe yaşıyorum... düşün ki coğrafyanın en güzel yerindeyiz en güzel günlerinde gençliğimizin ölümden ötesini aklım almıyor beterin beteri var diyenlere inanmıyorum istesek cenneti kurtarabiliriz ben bir ışık için tepmişim rahatımı bu güleç yüzlülerin, bu acı türkülerini bu yoksul yerleri anlayarak seviyorum delicesine anlayarak güzelim yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek