benim buna tanımım; "tanrı tanımayanların yolu"
dünyayı yine dünyaya dayanarak açıklamaya çalışırlar. dolayısıyla da bir yaratıcı, bir tanrı inancını kabul etmezler.
ateizmin geçmişi, antik çağa kadar uzanır. bu çağın önemli maddeci düşünürlerinin (thales, anaksimandros, heraklitos, demokritos, epikuros vs.) yazılarında ateist ögelere rastlanır. evrenin hiçbir tanrı tarafından yaratılmadığını vurgulayan antik ateizm, bir ölçüde kurgusaldır.
lakin 17. yüzyıl ateizmiyse çok daha siyasaldır. bu yüzyıldaki ateizm, dinin toplumsal yapısını ve sınıfsal rolünü ortaya koymayı hedefledi.
denis diderot, baron d'holbach, la matterie gibi düşünürler, siyasal alanda ateizmin öncüleri oldular.
19. ve 20. yüzyıllarda ise ateizm, marks sayesinde bilimsel olarak dile getirildi. feuerbach, marx ve engels ve tüm diyalektik maddeci yazarlar, insanın dini yadsımak yoluyla kendini tanımlamak zorunda olmadığını, toplumculukta insanın bizzat kendisinin bilinçli olduğunu söylerler.