bugün yadırgadığım bir olay yaşandı, anı olarak sayılır herhalde?
eve gitmek için iki saat beklediğim otobüse bindim, arkalarda bir yere oturdum ve telefona odaklandım. sonra (vakit hızlı geçti tabi) yolun yarısına geldiğimizde bir kadın yer vermemizi istedi. tam hatırlayamadım ama "yer verebilir misiniz?" gibi bir şey dedi işte, dediğim gibi ben telefona odaklanmıştım. tam kafayı kaldırdım (bu süreç içerisinde kimse raadını bozmadı) kadın bana bakarak "bunun için istiyorum kendisi rahatsız da" dedi. muhtemelen kızıydı, kız down sendromlu.
ya ablacım, olay çıkarmamak için ses etmedim ama neden kızcağız için "bu!" diyorsun ve "rahatsız!" diye belli ediyorsun ki? ben zaten vericem yerimi, niye kötü bir şeymiş gibi gösteriyorsun kızı? kadının yaptığını çok yanlış buldum ama bir şey de demeden verdim yeri. yanımdaki de kalkıp yer verince bu sefer "yok sen otur yav ben bunun için istedim sadece" dedi kadın. alışmış kızını/torununu... ne desem ki; aşağılamak mı desem, dışlamak mı desem... ne denir ki buna? neyse siz anladınız; alıştığı için hep "bu" ve "rahatsız" diye belirtiyor belli ki.
---
accuk uzun bi entiri oldu, okuduysanız sonuna kadar eyv eyw.