hayatı iyi olup mutsuz olan insan

uzun zamandır yaşadığım durum. dışarıdan bakılınca özenilesi, yaşayınca sikilesi bir hayat. hayat hayat değil gösteripte vermeyen hatun. mesela şuan 20-35 yaş arası birçok erkeğin yaşamaktan zevk alacağı bir hayatı yaşıyorum; az çok param var, bir evim, beni seven bir sevgilim var, biri antalyada biri izmirde benimle cinsel münasebet yaşamak için gün sayan 2 bakire kırığım var, kendime özsaygım, insanlarında bana saygısı var, karışanım edenim yok, tek başıma hesapsızca yaşayabiliyorum, okulu bitirme gibi bir endişem veya acelem yok vs. ama mutsuzum. hemde çok. çünkü benim dünyaya geliş amacım bu değil, biliyorum. ben dünyaya böyle vakit öldürmeye gelmedim, hissediyorum. kafamda geliştirilebilecek ve hayata geçirilip başarılar kazanacağından emin olduğum bir ton fikir var ve hiçbirini yapamıyorum. yapmak için uğraşmıyorum bile. bu yüzden mutsuzum. dışarıdan görülen güçlü ve güzel hayatımın, benliğimin altında yatan bu aciziyetten dolayı mutsuzum. ne zaman siktir olup bu dünyadan göçeceğim belli değil ve ben yapmak istediklerimi yapmıyorum. ve bu beni mutsuz ediyor. derdimi sikeyim. iyi forumlar.