hayatımı dengeye sokmaya çalıştıkça hep bi dengesizlik yaşıyorum. misal, hem çalışıp hem okuyordum. birde bunun üstüne kız arkadaşım vardı. günümü bölmelere ayırmıştım resmen. okul-iş-arkadaş-aile-sevgili-projeler-spor. kız arkadaşıma vakit ayırmak istedikçe ailem geride kalıyordu. aileme vakit ayırmak istedikçe arkadaşlarım. spora gitmek istedikçe okul ve projeler iş vs. sonunda şu oldu; kız arkadaşıma yansıtmaya başladım yorgunluğumu. biz bittik. okuluma yansıtmaya başladım yorgunluğumu sonunda dersten kaldım. işime yansıtmaya başladım yorgunluğumu sonunda işten ayrıldım. ee sonuç olarak ne kaldı elimde? bir yığın yorgunluk öfke sinir yalandan sırıtmalar. bunlarıda ailemle arkadaşıma yansıtmaya başladım. dengesiz hayat şartları. bunu ben istedim. umarım daha çok yıkılmam