türkiye'de en büyük sorun bu bence.
insanların kitap okuyan birine inek, ruh hastası veya asosyal gibi kavramlarla hitap etmesi sonucu oluşan bir kitle.
bunun en büyük nedeni ilkokuldan liseye kadar öğretmenlerimizin bize neden kitap okumamız gerektiğini iyi ifade edememesi eklenebilir.
ben lise 3'e kadar kitap okumayan biriydim. sonra otobüste bir amcanın bana bir kitap hediye etmesiyle beraber başladı kitap okuma alışkanlığım.
otobüste liseli bir genç görünce üzerimde bulunan bir kitabı genelde hediye ederim. okur veya okumaz ama bir kişiyi bile kazansam bana yeter aslında.
metrobüste şu mendil satan çocuklar var belki denk gelmişsinizdir. onlardan birine kitap hediye ettim ve çocuk okumam çok zayıf abi dedi.
bende biraz uğraşırsan okuman düzelir dedim. çocuk çok mutlu oldu. çocuğun gözlerinde oluşan mutluluğu görmek herşeye bedeldi bence.