her seferinde diyorum kendime "lan mal yazmak senin neyine? otur işini yap, çalışacaksan da çalış. aksatıyosun hayatını bok yoluna gidiyosun yavrum," diye ama dinletemiyorum. kendime söz geçiremiyorum bu nasıl iştir?
şimdiye kadar 3 tane ciddi ciddi kurgu yaptım. böyle hele bi tanesinde nefis bir son hazırlamışım, baştan aşağı dram kokuyor zaten. ama yazmaya geçince tıkanıyorum.
yok efendim onun adı şöyle mi olsa bunun saçı şu renk mi olsa gibi salak saçma ayrıntılar yüzünden iki satırlık cümleyi yazmak uzuyor da uzuyor. sonra bırakıyorum, tekrar kısır döngü geliyor.
şimdi yine bir dram kitabı zihnimde dönüp dolaşıyo, tutamadım kendimi yazdım bir kenara karakterleri. yazmadan ölmesem bari, onca emek heba mı olsun ya.