ev arkadaşı

2 tane ev arkadaşım var. beyinlerinin tek fonksiyonu hayatta kalmalarını sağlamak. hani nefes al ver, hissettiğinde su iç vs. onun dışında fazladan 1 atp bile yakmıyorlar. ha unutmadan bi de arada ekmeğe gidebiliyorlar. neyse ki benden önce tuvalet eğitimi de verilmiş.. ne zaman eve bir şey lazım olsa ve ben alamayacak durumdaysam, onlara söylüyorum. ve hiç şaşmadan gidip yanlış şeyi alıyorlar. örnek veriyorum her zaman yediğimiz beyaz peynir yerine gidip önüne ilk gelen kaşar peynir alması gibi.. ev sahibi herhangi bir sorunda zaten direk beni arıyor. birkaç kere diğerlerini aramak gibi bi hata yapmış, sonrasında kendi başına bela aldı durduk yere. neyse, az önce de tv için uydu almamız gerekti. biri dışarı çıkarken söyledim "hazır gidiyosun gelirken al gel" diye. gitmiş fiyatlara bakıp geri dönmüş "sizce napim" diyo eve gelince........................................................ bu benim 2. evim ve ev arkadaşları konusunda asla yüzüm gülmediği için çok üzülüyorum. sorun bende mi acaba diye düşünüyorum ama sorun yaşamıyoruz, dedim ya, nefes almaktan başka bir şey yapmıyorlar. evde sorun çıkmıyor ama insan biraz da muhabbet etmelik birilerini arıyor hani.. edit: arkadaşlar yalnız kalmanın güzelliğinden bahsedenler falan olmuş ama kimse kimseyi keyfinden çekmiyor zaten. yazmayın şöyle rica ediyorum.. edit2: ev arkadaşlarımdan biri, yılın sonunda evden çıkacağını söyledi bugün bana :')))))))))))) hanginiz hadi söyleyin :'))))))))