edit: başlığı açan arkadaş kaçınca başlık bana kalmış. o zaman şöyle diyeyim, aile gibi aile. sevinçlerimizi, hüzünlerimizi, heyecanlarımızı ve dahi çoğu zaman hiç kimseye anlatamadığımız şeyleri paylaşabildiğimiz ortam. çok uzun yıllar oldu, güldük, eğlendik, kavga ettik, birlikte sevindiğimiz de oldu; üzüldüğümüz de.
şimdi şöyle dönüp bir geriye bakınca, anıların izi yüzümde bir tebessüm olarak kalıyor. nasıl oldu hiç bilmiyorum ama iyi ki gelmişim diyorum, iyi ki tanımışım. teşekkür ederim sözlük, hayatıma kattığın herkes ve her şey için.
yıllar içinde oldukça büyüdü, büyümeye de devam ediyor. çekirdek bir aileyken kocaman bir aile olduk. ailenin her bir üyesi burada kendinden bir iz bıraktı ve üzerinden yıllar geçse de izlerimiz burada durmaya devam edecek.