böyle olmanın hem iyi hem de kötü bir yanı var. ince düşünen insan kendisi hassas olduğu için karşıdakini de öyle görür ve öyle davranır. kolay kolay kırmaz. ben bu huyumu çoğunlukla sevmiyorum. saçma sapan şeylerden anlam çıkarıyorum. acaba şunu mı demek istedi ben olsam hayatta ona böyle diyemezdim hiç mı düşünmüyor üzülebileceğimi diye kendi kendimi yiyorum.
ya da başka bir meselede karşıdaki kişi yada olay icin en uç en ücra noktaları düşünüp hareket ederim. karşıdaki insan olayın pek çok yönünü görmezden gelir.
başkaları için normal olan şeyler benim gibiler için vurdumduymazlıktır. ve gerçekten bu çok yıpratıcı.