engelli bir teyzem var. kardeşlerin en küçüğü. doğuştan troitleri olmadığı için hem bedensel hem zihinsel engeli var. o zamanlar 80ler tabi. dedemler cahil. alamamışlar ilacını kullanamamış ve bugün hala engeli devam ediyor. dedem ve anneannem öldükten sonra büyük dayım üstlendi bakımını. bakım parası bitince de fazlalık olmaya başladı. herkes tarafından irdelendi. yetmedi tüm kardeşler birbirine düşman oldu. allah'ın garibi, emaneti kendi kardeşlerine çok göründü. ölsün diye bekleyenler oldu. biz de hepsinin gerçek yüzünü görmüş olduk. insanların kendi kardeşine bile merhameti kalmamış. öyle iğrenç bir dünyada yaşıyoruz ki. allah bizim sadece günahlarımızı değil yapamadıklarımızı, elimizden gelmeyenleri de affetsin.