ben böyle bişey görmedim ya hiç bi edebi değeri olmayan hikayeler kitap oluyor. hepsi de havalı çapkın kötü çocuğumuzdan ve saf masum güzel kızımızdan ibaret. ve bu kitaplar sayesinde ortalık bir erkek tarafından sahiplenilince sevildiğin düşünen, kendilerine kötü davranılmasına meyilli koyulan sınırların ve kısıtlamaların sevginin getirisi olduğunu zanneden kızlarla doldu. kızlara kendi ayakları üstünde durması gerektiğinin aşılanması gereken dönemde böyle kitaplarla vakit öldürüp düşüncelerinin değişmesine izin verilmesi oldukça saçma ve üzücü.