hiç ölmeyecekmişçesine yaşayan insan işi. sırtını dönüp gidebilmek. acımasız ve bir o kadar ahmakça.
alelacele üstün körü halının altına itelenen toz gibi değil insan. gözden kaybolduğu zaman acıtır. toprağın altından geri dönüş yok. yani kapıyı çarpıp çıkarken dikkat etmeli; anahtarın yoksa belki içeriden kapıyı kimse açamayacak bir saniye sonra..
ama ölümü unutan insan bunları nerden hatırlasın. ya da ölümü unutabilen, sen insan mısın?